- Udostępnij ()
- Wydrukuj
- 26 listopada 2023
49. Tyskie Spotkania Teatralne - przegląd i spektakle mistrzowskie z teatrów z całej Polski
49. Tyskie Spotkania Teatralne odbędą się w dniach od 21 do 26 listopada. Poznajcie program spektakli mistrzowskich i konkursowych!
Spektakle mistrzowskie będą prezentowane m.in. na gościnnej scenie tyskiej Mediateki, a spektakle konkursowe w Mediatece, na Scenie Kameralnej Teatru Małego w Pasażu Kultury Andromeda, a także w sali Browarium Tyskich Browarów Książęcych.
PROGRAM 49. TYSKICH SPOTKAŃ TEATRALNYCH
21 LISTOPADA
Dzień świra, reż. Piotr Ratajczak / Teatr Ateneum
- NURT MISTRZOWSKI
- godz. 18:00
- MEDIATEKA, ul. Piłsudskiego 16.
22 LISTOPADA
Córki Króla Leara, reż. Karolina Przystupa
- WYDARZENIE TOWARZYSZĄCE
- godz. 9:00 i 18:00
- SCENA KAMERALNA W PASAŻU KULTURY ANDROMEDA, pl. Baczyńskiego 2.
23 LISTOPADA
Córki Króla Leara, reż. Karolina Przystupa
- WYDARZENIE TOWARZYSZĄCE
- godz. 9:00
- SCENA KAMERALNA W PASAŻU KULTURY ANDROMEDA, pl. Baczyńskiego 2.
Ojciec matka tunel strachu, reż. Wojtek Klemm / Narodowy Stary Teatr w Krakowie zmiana w repertuarze
- NURT MISTRZOWSKI
- godz. 18:00
- MEDIATEKA, ul. Piłsudskiego 16.
Uwaga! Jest komunikat teatru - zmiana w repertuarze:
Loading...
Colargol. To nie bajka, reż. Monika Szydłowiecka / Teatr OdRuchu
- NURT KONKURSOWY
- godz. 20:00
- SCENA KAMERALNA W PASAŻU KULTURY ANDROMEDA, pl. Baczyńskiego 2.
24 LISTOPADA
COŚ WAM POWIEM…, reż. Andrzej Sadowski/ Stowarzyszenie STEN /
- NURT KONKURSOWY
- godz. 17:00
- SALA BROWARIUM, Tyskie Browary Książęce, ul. Katowicka 9.
Kobiety Jezusa, reż. Iga Jambor-Skupniewicz / Teatr Agrafka /
- NURT KONKURSOWY
- godz. 19:30
- SALA BROWARIUM, Tyskie Browary Książęce, ul. Katowicka 9.
Ahmed, Teatr Nieoetykietowani
- NURT KONKURSOWY
- godz. 21:00
- SCENA KAMERALNA W PASAŻU KULTURY ANDROMEDA, pl. Baczyńskiego 2.
25 LISTOPADA
Znaczył kapitan, reż. Jakub Kowalik / Scena Supernova /
- NURT KONKURSOWY
- godz. 13:00
- SALA BROWARIUM, Tyskie Browary Książęce, ul. Katowicka 9.
Do Mołocznej, reż. Paulina Strzoda
- NURT KONKURSOWY
- godz. 16:00
- SALA BROWARIUM, Tyskie Browary Książęce, ul. Katowicka 9.
Pinok i Barbie. Bajka dla dorosłych, reż. Hubert Bronicki/ Teatr Rawa/
- NURT KONKURSOWY
- godz. 17:45
- SCENA KAMERALNA W PASAŻU KULTURY ANDROMEDA, pl. Baczyńskiego 2.
Wstyd, reż. Małgorzata Bogajewska / Teatr Ludowy w Krakowie
- NURT MISTRZOWSKI
- godz. 20:00
- MEDIATEKA, ul. Piłsudskiego 16.
26 LISTOPADA
GALA FINAŁOWA 49. TYSKICH SPOTKAŃ TEATRALNYCH
- godz. 18:00
- MEDIATEKA, ul. Piłsudskiego 16.
Spóźnione odwiedziny, reż. Iwona Kempa / Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
- NURT MISTRZOWSKI
- godz. 18:30
- MEDIATEKA, ul. Piłsudskiego 16.
O spektaklach
21 listopada, godz. 18.00, Mediateka - Dzień świra, reż. Piotr Ratajczak / Teatr Ateneum
Wiosną 2021 roku warszawski Uniwersytet SWPS ogłosił raport, którego celem było wybranie „najlepszego polskiego filmu wszechczasów”. Wynik badania opinii publicznej być może wielu zaskoczył, ale z pewnością ucieszył nawet tych, którzy akurat na ten film nie głosowali. Bo wygrał „Dzień świra” Marka Koterskiego z 2002 roku, film praktycznie bez wrogów, co już niezwykłe wśród polskiego ludu, za to z całą polską inteligencją po swojej stronie. A nawet jeśli ktoś się nie uważał za inteligenta, i tak mógł się bez trudu utożsamić z postacią głównego bohatera, niejakiego Adasia Miauczyńskiego, poniewieranego przez tak zwaną otaczającą rzeczywistość.
„Dzień świra” powstał według słynnej maksymy, że nic tak nie cieszy, jak cudze nieszczęście. Jest więc prześmieszną komedią, w której nie do śmiechu tylko samemu Miauczyńskiemu. „Dzień świra”, niegdyś napisany jako dramat dla teatru, miał już kilka premier scenicznych, raz nawet wystawiono go w formie musicalu. W Teatrze Ateneum kolejnej realizacji podjął się znany reżyser młodośredniego pokolenia, Piotr Ratajczak. W tekstowym oryginale - oprócz głównego bohatera - występuje mnóstwo postaci towarzyszących; w reżyserskiej koncepcji Ratajczaka „wszyscy jesteśmy Adasiami M.”.
Obsada:
- JA - Adam Cywka
- MATKA - Ewa Telega
- SYN - Jakub Pruski
- ŻONA BYŁA - Magdalena Schejbal
- ELA PIERWSZA MIŁOŚĆ - Milena Suszyńska
- FACET - Janusz Łagodziński
- TWÓRCY
- AUTOR - Marek Koterski
- REŻYSERIA - Piotr Ratajczak
- SCENOGRAFIA I ŚWIATŁA - Marcin Chlanda
- KOSTIUMY - Dorota Gaj-Woźniak | Grupa Mixer
- MUZYKA - Tomasz Lewandowski
- PLASTYKA RUCHU - Arkadiusz Buszko
- ASYSTENTKA REŻYSERA - Joanna Kowalska
- ASYSTENTKA SCENOGRAFA - Anna Kolanecka.
23 listopada, godz. 18.00, Mediateka - Ojciec matka tunel strachu, reż. Wojtek Klemm
"Tytułowy „Tunel Strachu” przywołuje znaną z wesołego miasteczka rozrywkę z dreszczykiem, ale stanowi też określenie sytuacji (pułapki?), w którą wpada każda para wraz z pojawieniem się na świecie dziecka. „Czasami moi rodzice mnie męczą. Znam ich już od kilku lat, wymiana poglądów rozpala ich zawsze w tym samym miejscu. Zanim się pojawiłem musieli być piękną parą. Są zdjęcia, na których wyglądają na beztroskich. Z początku myślałem, że są stworzeni tylko dla mnie. Są jedynymi rodzicami, jakich będę miał…” - mówi syn Otto w sztuce Heckmannsa.
Nie bez znaczenia jest tu fakt, iż reżyser obsadził rodzinę Peszków w dość nieoczywistej konfiguracji. Błażej Peszek gra męża swojej autentycznej żony Katarzyny Krzanowskiej, a ich ojciec i teść, Jan Peszek wciela się w postać dziecka. Dzięki temu przedstawienie wznosi się na jeszcze wyższy poziom metafory, a problemy rodzicielskie zapętlają się w międzypokoleniowym kontredansie" - pisała Magda Huzarska-Szumiec w „Gazecie Krakowskiej”.
"Potrzeba prawdziwego mistrzostwa, aby tak lekko i atrakcyjnie mówić o często traumatycznych sprawach. Pomysł obsadzenia prawdziwej aktorskiej rodziny w odwróconych rolach (…) znakomicie się sprawdza. Korzystanie z rozmaitych figur buduje umowność działań - tak jak w sennym rytuale rzucania się na pufy. Dominik Strychalski współtworzy akcję, kreując muzykę na rozmaitych zabawkach. Dźwięki zapętlają się; wzajemnie napędzają; a nawet katalizują - to chaos, to awanturę. Nie jest to spektakl dla tych, którzy nie znoszą ironii i złośliwości. Posługując się słowami Ojca: „On nam nie wierzy, że jesteśmy szczęśliwi" - pisała Gabriela Cagiel z „Gazety Wyborczej”.
Przekład sztuki powstał w ramach programu „Stypendia twórcze 2012” Stowarzyszenia Willa Decjusza i Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.
Obsada:
- Katarzyna Krzanowska
- Błażej Peszek
- Jan Peszek.
Twórcy:
- Wojtek Klemm - reżyseria
- Iwona Nowacka - przekład
- Wojtek Klemm - scenografia
- Julia Kornacka - kostiumy
- Dominik Strycharski - muzyka
- Ewa Wrześniak - inspicjentka; suflerka.
25 listopada, godz. 20.00, Mediateka - Wstyd, reż. Małgorzata Bogajewska / Teatr Ludowy w Krakowie
Choć wiele mogłoby na to wskazywać - i sytuacja, i bohaterowie - to nie jest komedia rodzajowa, ani tragifarsa. To wnikliwa i gorzka diagnoza naszego społeczeństwa. Na nic się zdał rozwój kulturowy, społeczny i cywilizacyjny. Nie wyrośliśmy z „dulszczyzny”. Wciąż nasze życie za fasadą uprzejmych uśmiechów zażenowania toczy wstyd. Jak uczy tradycja, najlepiej widać to na weselu, nawet takim, które się nie odbyło. Bo w takim tyglu mogą skonfrontować się różne światy, poglądy i wyobrażenia. Ot, Polska w pigułce… cały festiwal ludzkich przywar, małości, śmieszności, chociaż tylko czworo bohaterów.
Jak bronić się przed upokorzeniem, kiedy z wystawnego wesela nic nie zostaje, bo pan młody ucieka sprzed ołtarza, panna młoda zamyka się w domu, a rodzice młodych zostają sami z niespełnionym wyobrażeniem szczęścia swoich dzieci i swojego w nim udziału? Kiedy tracimy kontrolę nad biegiem wypadków próbujemy jeszcze wbrew osaczającym nas kompleksom ocalić swoje wyobrażenie o sobie, o swojej pozycji, wpływach, pieniądzach albo aspiracjach do wyższej klasy, która to wszystko zapewni… przynajmniej w naszym niskim mniemaniu. Zostajemy sami z pytaniami o siebie i swoje życie.
Obsada:
MAŁGORZATA: Małgorzata Kochan
ANDRZEJ: Tadeusz Łomnicki
WANDA: Katarzyna Tlałka
TADEUSZ: Piotr Pilitowski
Twórcy:
- autor: Marek Modzelewski
- reżyseria: Małgorzata Bogajewska
- scenografia: Joanna Jaśko-Sroka
- opracowanie muzyczne: Weronika Kowalska
- oraz zespół muzyczny w składzie: wokal, skrzypce: Weronika Kowalska; gitara elektryczna: Maciej Salus; gitara basowa: Marcin Chadys; perkusja: Piotr Przewoźniak
- inspicjent, sufler: Manuela Nowicka.
26 listopada, godz. 18.00, Mediateka - Spóźnione odwiedziny, reż. Iwona Kempa / Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Zaczyna się trochę jak w Bogu mordu Yasminy Rezy: dwa małżeństwa spotykają się, by porozmawiać o problemie, który skłócił ich dzieci. Tym razem jednak nie będzie śmiesznie, bo i temat nie nastraja do żartów. Wykluczenie, hejt w internecie, wreszcie samobójstwo - to problemy, które porusza ten tekst i które rozpaliły pospektaklowe dyskusje wśród publiczności w Kanadzie czy na West Endzie. Jak ta historia może rezonować w Polsce? W dzisiejszej Polsce?
Spóźnione odwiedziny (tytuł angielski „Late Company”), to fascynująca sztuka niewystawianego dotąd w Polsce, a niezwykle już cenionego na świecie młodego kanadyjskiego artysty - Jordana Tannahilla.
Obsada:
- Dominika Bednarczyk - Daria
- Maciej Jackowski - Andrzej
- Natalia Strzelecka - Tamara
- Marcin Sianko - Jan
- Jakub Suwiński - Kuba
- Aleksander Gałązka - Piotr.
Twórcy:
- Autor: Jordan Tannahill
- Przekład: Klaudyna Rozhin
- Reżyseria, opracowanie tekstu, opracowanie muzyczne: Iwona Kempa
- Asystenci reżysera: Błażej Biegasiewicz, Stanisław Chludziński
- Scenografia i kostiumy: Joanna Zemanek
- Inspicjentka: Iwona Cieślik.
Spektakl dla grup zorganizowanych
22 i 23 listopada, godz. 9.00, Pasaż Kultury Andromeda - Córki Króla Leara, reż. Karolina Przystupa / prod. Teatr Mały Tychy /
Jak to się dzieje, że się człowiek staje zły? Czy synowie są lepsi niż córki? Czy miłość można zmierzyć Szekspirowski dramat opowiedziany z perspektywy trzech córek króla Leara - Goneryli, Regany i Kordelii. To historia o rodzinie, o relacjach między córkami i ojcem. Ojcem, który jest królem, namaszczonym przez Boga, więc myśli, że ma boskie prawa. O próbach kontaktu z wiecznie nieobecną matką i tęsknocie za utraconą ukochaną nianią. To opowieść o braku, nieobecności, potrzebie bliskości, poczuciu niewystarczalności, o miłości i nienawiści. Kto tu jest ofiarą? Lear czy jego córki? A może wszyscy?
To nie jest spektakl o królewskim dworze, księżniczkach, władzy i koronie. To opowieść o rodzinie. Ojciec jest tu nazywany królem, bo za króla się uważa, ale czy mało takich rodzin, o tak zbudowanej hierarchii? O takich relacjach, gdzie są dzieci bardziej i mniej kochane, te ulubione i czarne owce?
Widz wchodzi do sali tronowej zamku króla Leara, by wysłuchać opowieści jego córek. One są już „po” - po tych wszystkich wydarzeniach i tragediach, odtwarzają swoją opowieść z przełomowych momentów, wspomnień z dzieciństwa, rozmów, rozliczając się z tym, czego doświadczyły. Przechodzą przez to wszystko jeszcze raz, żeby wszyscy mogli wysłuchać ich historii i będę ją przechodzić wciąż i wciąż od nowa.
U Szekspira tragedia zaczyna się od tego, że ojciec, stary król postanowił zrzec się tronu i podzielić królestwo między swoje córki. Chciał uniknąć sporów, które mógłby wywołać podział majątku po jego śmierci. Bardzo rozważna i mądra decyzja. Tylko pomysł na to, jak dokonać podziału niepojęty, bowiem Lear postanowił urządzić konkurs na miłość. Chciał zmierzyć miłość swoich dzieci, a to, jak dokona się podział królestwa rozstrzygnąć się miało na podstawie tego, która z córek kocha go najbardziej. Dlaczego Lear wpadł na taką myśl? Dlaczego zapytał córki o miłość i chciał zmierzyć coś tak niemierzalnego? Czy to okrucieństwo, czy może jednak potrzeba bliskości i uzyskania potwierdzenia, że jest kochany? Szekspir broni Leara, Elaine Feinstein stawia wyraźną tezę, że Regana, Goneryla i Kordelia były ofiarami ojca-tyrana. Jak jednak było naprawdę? I czy można w ogóle stwierdzić, co to znaczy „naprawdę”?
Scenariusz inspirowany: „Królem Learem” Williama Szekspira, „Córkami Leara” Elaine Feinstein i „Księgą apokryfów” Karela Čapka.
Twórcy:
- Scenariusz i reżyseria: Karolina Przystupa
- Scenografia, kostiumy i maski: Adrianna Duda
- Muzyka: Joanna Piwowar-Antosiewicz
- Asystentka scenografki: Dagmara Daleka.
Obsada:
- Goneryla - Anna Białoń
- Regana - Anna Buczkowska
- Kordelia - Alina Bachara
- Głos Króla Leara - Jan Peszek.
*** Spektakl rekomendowany dla widzów od 14 roku życia.
Spektakle konkursowe
23 listopada, godz. 20.00, Pasaż Kultury Andromeda - Colargol. To nie bajka, reż. Monika Szydłowiecka
Dawno, dawno temu w odległej galaktyce, Igor był szczęśliwy (przynajmniej tak mu się wydawało). Stężenie Midichlorianów w jego krwi nigdy nie było zdumiewające, jednak wystarczało, by skutecznie realizować i osiągać kolejne cele życiowe, spełniać marzenia. Pewnego dnia Igor budzi się w swoim zaczarowanym lasku, który prędko okazuje się być pułapką bez wyjścia, a znikąd nie widać ratunku.
Chłopak powoli orientuje się, że jego oczekiwania drastycznie zderzyły się z rzeczywistością. Jak do tego doszło? Właśnie o tym Igor chciałby dzisiaj porozmawiać.
Piąta z kolei produkcja Teatru OdRuchu, z pomocą postaci Igora przybliża widzom świat młodych, wykształconych artystów sztuk scenicznych i autorefleksję bohatera na temat bycia aktorem po kilku pierwszych latach funkcjonowania w zawodzie. To także opowieść uniwersalna o wchodzeniu w dorosłe życie, w której każdy może odnaleźć cząstkę siebie.
Spektakl powstał dzięki wsparciu finansowemu Tyskich Inicjatyw Kulturalnych, Związku Artystów Scen Polskich i Teatru Małego w Tychach.
- Partnerzy: Fundacja Teatr Nowe Formy, Miejskie Centrum Kultury w Tychach
- Reżyseria: Monika Szydłowiecka
- Wykonanie, tekst, choreografia: Michał Misza Czorny
- Muzyka: Damian Przygodzki
- Projekcje multimedialne: Marek Bula
- Czas trwania spektaklu: 50 min
- Wstęp wolny - wejściówki do odbioru w Kasie Teatru Małego od 7 listopada.
24 listopada, godz. 17.00, Tyskie Browary Książęce - Coś wam powiem... reż. Andrzej Sadowski
COŚ WAM POWIEM… jest opowieścią o trudnym okresie dojrzewania. Główna bohaterka Joanna to wrażliwa, utalentowana dziewczyna, która wkraczając w dorosłość, niespodziewanie dla samej siebie ląduje na niebezpiecznym wirażu. Jej życiowe wybory podyktowane są notorycznymi nieporozumieniami z nadopiekuńczą matką, uporczywym pragnieniem akceptacji, przyjaźni, miłości… Poszukiwanie własnego „ja” okaże się dla Joanny bolesną i brutalną lekcją. Przyglądając się losom młodziutkiej bohaterki, wnikliwie obserwujemy również otoczenie, które wywiera niemały (nie zawsze pozytywny) wpływ na podejmowane w tym wieku decyzje i na to, co dzieje się w życiu dorastającego człowieka.
W spektaklu wykorzystywane są rockowe kompozycje Małgorzaty Tekiel, legendarnej krakowskiej basistki do tekstów Andrzeja Sadowskiego, wykonywane na żywo przez aktorów spektaklu.
Przedstawienie rekomendowane dla widzów od 15 roku życia.
- Reżyseria: Andrzej Sadowski
- Muzyka: Małgorzata Tekiel
- W głównej roli (Joanny): Natalia Zych.
W pozostałych rolach:
- Andrzej Sadowski /Cień/
- Barbara Szałapak /Matka/
- Katarzyna Deszcz /Dyrektorka/
- Zofia Wątroba / Ola/
- Philip Madeja /Piotr/
- Jan Wacławowicz /Psycholog/.
- Produkcja: STeN oraz b&b&b
- Premiera: 27 grudnia 2022, Teatr Zależny Kraków
- Projekt współfinasowany ze środków Miasta Krakowa.
- Wstęp wolny - wejściówki do odbioru w Kasie Teatru Małego od 7 listopada.
24 listopada, godz. 19:30 - Kobiety Jezusa, reż. Iga Jambor-Skupniewicz
Spektakl pt. „Kobiety Jezusa” czerpie inspiracje z jednego z największych dzieł literackich, do którego przez wieki odnoszą się wszystkie dziedziny sztuki - mianowicie z Biblii. Twórcy odwołują się do postaci kobiet z otoczenia Jezusa, osadzają je w klimacie sielskiej polskiej wsi, ale jednocześnie odwołują się do współczesności poprzez konteksty jak również dobór działań artystycznych. Zestawienie jednego z najstarszych dzieł z tradycyjną muzyką polską, tańcem, śpiewem oraz współczesnymi rozwiązaniami teatru przedmiotu i formy ma nie tylko przedstawiać teatr w bogatym kontekście kultury polskiej oraz światowej, ale ma być także wzbudzeniem dyskursu na temat funkcjonowania kobiet „wczoraj i dziś”. Spektakl łączy w sobie kultywowanie tradycji poprzez nawiązanie do korzeni, a jednocześnie koncentruje się na kreowaniu nowych wartości. „Kobiety Jezusa” nie są gotową odpowiedzią, a punktem wyjścia do dyskusji na temat roli kobiet w świecie.
- Reżyseria: Iga Jambor-Skupniewicz
- Obsada: Dorota Kos, Martyna Mróz, Klaudia Rogalska, Sylwia Szczęsna-Komisarska, Iga Jambor-Skupniewicz
- Muzyka: Andrzej Skupniewicz, Kapela Chełmińska
- Wstęp wolny - wejściówki do odbioru w Kasie Teatru Małego od 7 listopada.
24 listopada, godz. 21.00, Pasaż Kultury Andromeda - Ahmed, reż. Małgorzata Baryła
“Żeby mi córka za obcego…!
U nas wszystko lepsze, chłopaki też lepsze…”
Kluski. Czy to czy On je lubi sprawia, że jest bardziej nasz? Czy zakochanie w parku prowadzi do miłości większej niż tej, której pierwsze rozmowy niósł światłowód? Czy dziesięć, trzydzieści, pięćdziesiąt lat tworzy przepaści, nad którymi mostu już nie da się wybudować? Ahmed to opowieść o rodzinie, miłości, braku zrozumienia i jego poszukiwaniu, różnicach, które nas dzielą i próbie ich pokonania. A to wszystko jak niedzielny obiad z kompotem wzruszenia, roladą humoru i kluskami okraszonymi zastanowieniem.
Obsada: Magdalena Cebula, Oliwer Cieślak, Wiktoria Frąckowiak, Miłosz Kaleta, Amelia Konieczka, Arkadiusz Nadarzewski, Piotr Orzechowski, Maria Rorot, Michał Szymański, Mateusz Wicher.
Wstęp wolny - wejściówki do odbioru w Kasie Teatru Małego od 7 listopada.
25 listopada, godz. 13.00, Tyskie Browary Książęce - Znaczył kapitan, reż. Jakub Kowalik
Figura ojca-kapitana czyli Onego jawi się jako postać znana nam z pokolenia naszych ojców i dziadków, gdzie wartość mężczyzny wyznacza sukces zawodowy. Gdy cichnie sztorm i trzeba sobie radzić z życiem na lądzie, na emeryturze, Kapitan traci poczucie sprawczości i kontroli, a zatem i sens życia.
Sztuka gęsta jest od silnych i zagmatwanych relacji rodzinnych, które jak splątane liny będące elementem scenografii łączą poszczególne postaci wielopokoleniowej rodziny. Żona i dzieci Onego przez lata radzili sobie na co dzień bez męża i ojca, dlatego trudno teraz nadrobić stracony czas i odbudować nadwątlone więzi, a utrudniają to zadawnione urazy i rozczarowania.
Pozbawione chronologii morskie reminiscencje, pełne przygód, niebezpieczeństw i sztormów, przywołują czasy dawnej aktywności i przywództwa Kapitana, kontrastuje to z dzisiejszym marazmem i wycofaniem.
W scenach retrospektywnych poznajemy także fragmenty historii rodzinnej i kurs, który obiera bohater, i który prowadzi go nieubłaganie do sytuacji teraźniejszej, ze wszystkimi konsekwencjami, czyli do wydarzeń podczas świętowania 70 urodzin.
- reżyseria: Jakub Kowalik
- scenografia: Paweł Łubkowski
- muzyka: Wojciech Pinokio Sochaczewski
- ruch sceniczny: Małgorzata Haduch
- kostiumy: Julia Łucja Mazur
- współpraca kostiumograficzna: Wiktoria Chromińska
- oprawa graficzna Jakub Szachnowski
- zwiastun/fotografie Paweł Łubkowski, Piotr Werewka.
Obsada:
- On Piotr Piecha
- Żona/Nieżona Ewa Skolias
- Córka/Niecórka Magdalena Smoławska
- Syn/Niesyn Bartosz Rułka
- Zięć/Niezięć Piotr Werewka
- Wnuczka/Niewnuczka Katarzyna Gazdowicz
- Pingwin Veronika Proniakina/Magdalena Banka.
Wstęp wolny - wejściówki do odbioru w Kasie Teatru Małego od 7 listopada.
25 listopada, godz. 16.00, Tyskie Browary Książęce - Do Mołocznej, reż. Paulina Strzoda
Inspirację spektaklu stanowi powieść Miriam Toews Głosy kobiet oraz jeden z odcinków programu Martyny Wojciechowskiej "Kobieta na krańcu świata".
Główne bohaterki: Agata, Ony, Greta i Mejal to kobiety żyjące w społeczności menonickiej, wyznającej radykalny nurt anabaptyzmu - odłam religii protestanckiej. Kobiety żyją w surowych warunkach. Brak dostępu do nowoczesnej technologii i elektryczności. Życie kobiet to opieka nad domem i dziećmi, uprawa roli i hodowla zwierząt. Ważnym aspektem w ich edukacji jest nauka Biblii.
W tej historii Mołoczna zasypia. To nocą budzą się jej demony. Brudne, zaparowane okna, strachy na wróble, słychać stukot a w snach ryby duszą się bez wody. Pewnej nocy słychać alarm i powtarzający się komunikat: Wszyscy mieszkańcy kolonii proszeni są o wstawienie się do odliczenia. Menonitki nie wychodzą, zostają na strychu. Muszą dokonać wyboru. Mają trzy opcje: nie robić nic, walczyć, odejść.
Spektakl porusza wątki religijne i społeczne. To opowieść o relacji, jaka łączy matkę z córką, konfrontującej dwie różne postawy życiowe. O tradycyjnej i nie tradycyjnej roli kobiety w społeczności menonickiej. O systemie, który jest opresyjny.
- Scenariusz i reżyseria: Paulina Strzoda
- Muzyka: Damian Przygodzki
- Choreografia: zespół
- Reżyseria światła: Agata Toporek
- Video: Piotr Werewka
- Konsultacje reżyserskie: Marta Streker
- Obsada: Alicja Hudeczek, Karolina Jędrzejko, Patrycja Marszałek, Monika Szydłowiecka
- Partnerzy: Scena Supernova, Teatr Odruchu
- Czas trwania spektaklu: 50 minut
- Autor zdjęcia: Piotr Werewka.
Spektakl powstał w ramach dyplomu reżyserskiego na studiach Podyplomowych Reżyseria teatru dzieci i młodzieży na Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie Filia we Wrocławiu.
Wstęp wolny - wejściówki do odbioru w Kasie Teatru Małego od 7 listopada.
25 listopada, godz. 17:45, Pasaż Kultury Andromeda - Pinok i Barbie. Bajka dla dorosłych, reż. Hubert Bronicki
Spektakl teatralny na podstawie niewystawianej dotąd w Polsce sztuki Jean-Claude’a Grumberga „Pinok i Barbie (tam, gdzie dzieci nie mają nic)”. Autor znany jest szerszej publiczności ze scenariuszy filmowych takich jak „Żądza bankiera” (2012), „Mała apokalipsa” (1993) czy „Pociąg do wolności” (1995). W sztuce Grumberga przyglądamy się światu, w którym nie ma ojców, bo mężczyźni są prezydentami lub żołnierzami; zawsze z dala od domu. Jedzenie zastępuje dialog, radio zagłusza ciszę. Puste rytuały wypełniają czas. To świat, w którym „mieć” jest sensem i celem. W tym miejscu smutku i samotności, jedyną radością są zabawki, ale z nimi także trzeba się rozstać.
„Pinok i Barbie” to wzruszająca opowieść o przygodach dziecięcych zabawek, wysłanych do tzw. krajów trzeciego świata, na ziemie zdewastowane nieustającymi konfliktami zbrojnymi z udziałem dzieci. Spektakl opowiada o kruchości ładu w jakim żyjemy, z empatią ukazując problemy, o których media przeważnie milczą, a społeczeństwa chcą zapomnieć. Konwencja bajki, pozwala zmierzyć się z tematyką wojny, śmierci, głodu, okrucieństwa, pragnienia ucieczki, tęsknoty za wolnością, w sposób wyrafinowany i nie dający jednoznacznych odpowiedzi.
Projekt nagrodzony w konkursie Teatrogranty 2020 przez Katowice Miasto Ogrodów - Instytucję Kultury im. K. Bochenek. Wstęp wolny - wejściówki do odbioru w Kasie Teatru Małego od 7 listopada.
ar / tychy.info